Wortels

“Waar die hart van vol is, loop die mond van oor…” is nie net ʼn Afrikaanse spreekwoord nie. Dit staan in die Bybel (Mat 12:33-35). Dit is iets wat Jesus gesê het. En dit beteken meer as net mooi praat of vloek.

Jy sien, in jou hart lê die wortels. 

Goeie-boom-wortels, of slegte-boom-wortels. Dalk selfs al twee. Die probleem is net dat slegte-boom-wortels die geneigdheid het om goeie-boom-wortels te verdring. Hulle groei ook altyd weer uit. Selfs al word die slegte boom afgekap.

So eenmaal in elke drie of vier jaar, vaar ʼn span mense met kettingsae, die groenbelt langs ons huis in. Hulle doel? Om die Swartwattelbome uit te roei. Vir ʼn dag lank word daar gesaag en gekap en geswoeg en teen sonsondergang is die kloof uiteindelik skoon. Maar, daar is ʼn rede waarom hulle elke drie of vier jaar moet terugkom. Die bome is skaars af, of nuwe lote begin uit die stompe groei. Moet ook nie dink ʼn verwoestende veldbrand gaan hulle keer nie. Nee, dán groei hulle eers! Wat is die probleem? Die wortels sit nog in die grond.

Soms sit die wortels nog in jou hart. Die wortels van bitterheid, selfverwyt, jaloesie, oneerlikheid, onsedelikheid, verslawing, haat, geweld, vrees, ongeloof… dalk kan jy meer opnoem…

Jy het die boom nou al ʼn paar keer afgekap maar hy hou aan groei. Hy groei totdat jou mond daarvan oorloop en jou lewe die vrot vrugte dra. Dalk het jy al deur vuur gestap as gevolg van die boom. Maar hy kom sowaar weer uit. Jy verander van werk, van huis, van eggenote. Maar die boom steur hom nie aan habitat nie. Hy bly net groei.

Die wortel moet uitgeroei word.

Hoe?

Ek weet nie.

Maar, ek het beleef dat nét God, deur die werk van die Heilige Gees, slegte wortels in jou hart kan uitroei. En, ek kan jou verseker, as die Gees daardie slegte-boom-wortels uitgeroei het, is dit uit.  

Dan moet jy sorg dat die goeie-boom-wortels genoeg water en kos kry. Hulle moet so welig in jou hart groei dat geen slegte-boom-saadjie kan plek kry om ooit weer wortel te skiet nie. Die goeie boom sal groei totdat jou mond daarvan oorloop en jou lewe die goeie vrugte dra.

As jy ʼn weergebore kind van God is, deur in Jesus Christus as jou Verlosser te glo, dan is die Heilige Gees jou helper.


Al wat jy moet doen, is om Hom te vra.

Volg my op Facebook

Volg my op Facebook

Kontakvorm

Naam

E-pos *

Boodskap *

Gewilde plasings van hierdie blog

'n Brief aan my kind

Prent
My liewe kind… ʼn Nuwe emosie het in my wakker geword, die eerste keer wat ek jou hartjie hoor klop het. Dit is ʼn emosie wat ek nie voorheen gehad het nie, maar wat saam met jou groter en sterker gegroei het. Nou is dit so deel van my dat ek nie kan onthou hoe my lewe daarsonder was nie. Verwondering. Blydskap. Vrede. Verantwoordelikheid. Vrees. Nederigheid. Verbasing. Alles in een. Ek sou my lewe vir joune ruil. En sal nog steeds. Daardie eerste keer wat ek jou warm asempie teen my wang gevoel het en jou pasgebore velletjie geruik het, sal ek nooit in my lewe vergeet nie. Dit was op daardie oomblik wat die nuwe emosie my hele wese oorgeneem het. Ek weet nou dis hier om te bly. Vir so lank as wat ek lewe! Al die ouerskap boeke, al die toerusting en al die goedbedoelde raad was ewe skielik nie genoeg nie. Jy is jy. Hulle kon nog nie oor jou skryf in enige boek nie, want jy was nog nooit gewees nie. Op die ou end het ons geleer dat ons eie raad die beste raad is, al w
Hou aan lees

Prysuitdeling

Prent
Dit is weer daardie tyd van die jaar. Prysuitdelings. Dit is die tyd waarin ʼn mens vir twee ure op ʼn harde saal stoel sit en wag vir jou kind se naam om uiteindelik gelees te word. Jy is so besig om te wonder waarvoor sy ʼn prys gaan kry, dat jy nie juis luister watter pryse die ander tweehonderd kinders kry nie. As sy dan uiteindelik daar op die verhoog saam met haar klas staan, is jy weer so besig om foto’s te neem, dat jy inelkgeval nie eens mooi hoor wat op die stuk papier staan waaroor sy groot oog staan en loer nie. Maar jou hart swel van trots en jy sug van verligting dat haar naam wel uitgelees is. Ek kan nie help om te wonder waar prysuitdelings begin het nie…hoekom het mense besluit daar moet sertifikate, medaljes, balkies, trofee en allerhande dinge uitgedeel word om te wys hoe oulik iemand is? Wat van die outjie wat nie ʼn medalje kry nie? Of die een wat vol hoop na die trofee staar net om te sien hoe dit aan iemand anders oorhandig word? Die doel van ʼn skool pry
Hou aan lees

'n Brief aan Ma

Prent
Liewe Ma… Om vier kinders te kan groot maak moet ʼn mens hare op jou tande hê. Want elke kind is ʼn klein beginner-mensie. Dis moeilik genoeg om een beginner-mensie in die regte rigting te stuur. Hoe doen ʼn mens dit met vier? So hierdie is ʼn dankie-sê-brief. Dankie vir die Bybel stories en die kerk toe gaan. Dankie vir “Ek is ʼn kindjie klein…” gebedjies en “ons praat nie so nie” vermanings. Dankie vir die kerk kampe en my Bybel. Dankie dat ma dáár was. Elke middag na skool gereed om met huiswerk te help en vir ure te sit en wag by naskoolse aktiwiteite. Dankie dat ons nie nodig gehad het om ooit vermaak op ander plekke as by ons huis te gaan soek nie. Daar was altyd iets om te doen naweke en vakansies. Dankie dat ons buite kon speel en in die ou wilgerboom kon klim. En die siek-dae…hoe baie keer het ek nie, noudat ek self ʼn ma is, gewens Ma kon my kom versorg as ek siek is nie! Dan was daar verjaarsdae en Kersfees. Die spesiaal opgemaakte pakkies met spesiaal uitgeso
Hou aan lees