'n Hoopvolle begin

Ek wonder partykeer waarom mense nou juis die begin van ʼn nuwe jaar vier. Waarom bly ons wakker tot middernag toe, net om te kan se: “Voorspoedige Nuwejaar!” en ʼn glasie te klink?

Dalk het dit baie met hoop te doen. Ons hoop dat hierdie jaar beter as die vorige een sal wees. Voor ons lê drie honderd vyf en sestig nuwe dae. En, as ek dit nie mis het nie, is 2016 ʼn skrikkeljaar, so ons kry sommer nog ʼn ekstra dag by! Enige iets kan in drie honderd ses en sestig dae gebeur. Maar, ons huil nie daaroor in die middernagtelike ure nie… ons juig daaroor en wens mekaar voorspoed toe.

Dit is hoop.

Ons maak die keuse om dit ʼn beter jaar te maak want ons stel Nuwejaarsvoornemens op. Ons hou van nuut begin. ʼn Nuwe blaadjie omslaan. ʼn Kans om weer te probeer. Ek dink God het aan ons ʼn wonderlike vermoë gegee. ʼn Geskenk, naamlik, die vermoë om te vernuwe. Jy hoef nie om en om in dieselfde groef te loop jaar na jaar nie. Jy kan, met God se hulp, uit daardie groef klim en ʼn nuwe pad loop. Dalk meer gesonder leef. Dalk jou huis opknap. Dalk daardie vlammetjie wat al amper versmoor het weer aanblaas en dít doen wat jou laat glimlag.

Of miskien het jy nodig om in hierdie jaar die belangrikste keuse van jou lewe te maak en sommer ʼn hele nuwe mens te word. As jy nou nie heeltemal seker is waarvan ek praat nie, lees sommer dadelik Johannes 3:3-8, Romeine 10:9-10, Titus 3:5-7, Hebreërs 10:19-20 en 1 Petrus 1:3.

In 2015 was daar goeie dinge en minder goeie dinge. Daar was wonderlike oomblikke en dan was daar oomblikke wat vergewe en vergeet moet word. Daar was eerste treë en laaste treë en groot besluite wat sommer ʼn reuse tree uit die groef uit is! Hierdie jaar wat voorlê is die eerste van ʼn nuwe seisoen in ons lewens. Dankie tog God is klaar daar!

My hoop is in Hom.

Dalk is dit ook ʼn nuwe seisoen vir jou. Geniet die avontuur! Of, dalk besef jy dat daar heelwat vernuwings moet plaasvind hierdie jaar. Onthou om daaroor te bid.
Wat ook al jou omstandighede… mag jy aan die einde van 2016 terug kyk en sê: “Ek het nie tevergeefs gehoop nie.”

Voorspoedige Nuwejaar!



Volg my op Facebook

Volg my op Facebook

Kontakvorm

Naam

E-pos *

Boodskap *

Gewilde plasings van hierdie blog

'n Brief aan my kind

Prent
My liewe kind… ʼn Nuwe emosie het in my wakker geword, die eerste keer wat ek jou hartjie hoor klop het. Dit is ʼn emosie wat ek nie voorheen gehad het nie, maar wat saam met jou groter en sterker gegroei het. Nou is dit so deel van my dat ek nie kan onthou hoe my lewe daarsonder was nie. Verwondering. Blydskap. Vrede. Verantwoordelikheid. Vrees. Nederigheid. Verbasing. Alles in een. Ek sou my lewe vir joune ruil. En sal nog steeds. Daardie eerste keer wat ek jou warm asempie teen my wang gevoel het en jou pasgebore velletjie geruik het, sal ek nooit in my lewe vergeet nie. Dit was op daardie oomblik wat die nuwe emosie my hele wese oorgeneem het. Ek weet nou dis hier om te bly. Vir so lank as wat ek lewe! Al die ouerskap boeke, al die toerusting en al die goedbedoelde raad was ewe skielik nie genoeg nie. Jy is jy. Hulle kon nog nie oor jou skryf in enige boek nie, want jy was nog nooit gewees nie. Op die ou end het ons geleer dat ons eie raad die beste raad is, al w
Hou aan lees

Prysuitdeling

Prent
Dit is weer daardie tyd van die jaar. Prysuitdelings. Dit is die tyd waarin ʼn mens vir twee ure op ʼn harde saal stoel sit en wag vir jou kind se naam om uiteindelik gelees te word. Jy is so besig om te wonder waarvoor sy ʼn prys gaan kry, dat jy nie juis luister watter pryse die ander tweehonderd kinders kry nie. As sy dan uiteindelik daar op die verhoog saam met haar klas staan, is jy weer so besig om foto’s te neem, dat jy inelkgeval nie eens mooi hoor wat op die stuk papier staan waaroor sy groot oog staan en loer nie. Maar jou hart swel van trots en jy sug van verligting dat haar naam wel uitgelees is. Ek kan nie help om te wonder waar prysuitdelings begin het nie…hoekom het mense besluit daar moet sertifikate, medaljes, balkies, trofee en allerhande dinge uitgedeel word om te wys hoe oulik iemand is? Wat van die outjie wat nie ʼn medalje kry nie? Of die een wat vol hoop na die trofee staar net om te sien hoe dit aan iemand anders oorhandig word? Die doel van ʼn skool pry
Hou aan lees

'n Brief aan Ma

Prent
Liewe Ma… Om vier kinders te kan groot maak moet ʼn mens hare op jou tande hê. Want elke kind is ʼn klein beginner-mensie. Dis moeilik genoeg om een beginner-mensie in die regte rigting te stuur. Hoe doen ʼn mens dit met vier? So hierdie is ʼn dankie-sê-brief. Dankie vir die Bybel stories en die kerk toe gaan. Dankie vir “Ek is ʼn kindjie klein…” gebedjies en “ons praat nie so nie” vermanings. Dankie vir die kerk kampe en my Bybel. Dankie dat ma dáár was. Elke middag na skool gereed om met huiswerk te help en vir ure te sit en wag by naskoolse aktiwiteite. Dankie dat ons nie nodig gehad het om ooit vermaak op ander plekke as by ons huis te gaan soek nie. Daar was altyd iets om te doen naweke en vakansies. Dankie dat ons buite kon speel en in die ou wilgerboom kon klim. En die siek-dae…hoe baie keer het ek nie, noudat ek self ʼn ma is, gewens Ma kon my kom versorg as ek siek is nie! Dan was daar verjaarsdae en Kersfees. Die spesiaal opgemaakte pakkies met spesiaal uitgeso
Hou aan lees