Blog vir Jesus

Ek wonder partykeer waarom mense nou juis die begin van ʼn nuwe jaar vier. Waarom bly ons wakker tot middernag toe, net om te kan se: “Voorspoedige Nuwejaar!” en ʼn glasie te klink? Dalk het dit baie met hoop te doen. Ons hoop dat hierdie jaar beter as die vorige een sal wees. Voor ons l ê drie honderd vyf en sestig nuwe dae. En, as ek dit nie mis het nie, is 2016 ʼn skrikkeljaar, so ons kry sommer nog ʼn ekstra dag by! Enige iets kan in drie honderd ses en sestig dae gebeur. Maar, ons huil nie daaroor in die middernagtelike ure nie… ons juig daaroor en wens mekaar voorspoed toe. Dit is hoop. Ons maak die keuse om dit ʼn beter jaar te maak want ons stel Nuwejaarsvoornemens op. Ons hou van nuut begin. ʼn Nuwe blaadjie omslaan. ʼn Kans om weer te probeer. Ek dink God het aan ons ʼn wonderlike vermo ë gegee. ʼn Geskenk, naamlik, die vermo ë om te vernuwe. Jy hoef nie om en om in dieselfde groef te loop jaar na jaar nie. Jy kan, met God se hulp, uit daardie groef klim en ʼn nuwe pa

“Herders op die ope velde, het die nag die eng’lekoor, met die blye evangelie, uit die hemel aangehoor…” Hoekom juis die herders? Hoekom nie “die hoëpriester daar in die tempel, het die nag die eng’lekoor…” of “die baie geleerde fariseër” of “koning Herodes op sy troon…” nie? Dit was immers ʼn baie belangrike gebeurtenis vir die Jode. Die koms van die Messias. Van geslag tot geslag is die verwagting oorgedra. Die skrifgeleerdes en fariseërs en hoëpriesters het die geskrifte bestudeer, gesorg dat hulle al die wette haarfyn nakom en gewag vir die koms van die Messias. Waarom het God dan besluit om die groot nuus met herders te deel en nie met die godsdienstigste fariseër of die mees geleerde skrifgeleerde nie? Wie was die herders dan nou eintlik? Wel, hulle was nie vreeslik belangrik nie. Hulle was die ouens wat wind en weer moes trotseer om ander se skape op te pas. ʼn Mens hoef nie baie geletterd te wees om dit te kan doen nie. Daar is op hulle neergesien. Hulle was