God maak op jou staat

Dit was ʼn baie belangrike boodskap wat Dick King moes oordra aan die bevelvoerder in Grahamstad. Versterking vir die troepe was dringend nodig. Mense se lewens was op die spel. Binne slegs tien dae het hy ʼn afstand van 965km te perd afgelê deur die ongerepte Natalse landskap. Hy het homself net ʼn paar ure slaap elke aand gegun. Meer as een keer was hy in doodsgevaar. Hy was honger en uitgeput. Maar hy kon nie moed opgee nie en daar was nie sprake van omdraai nie. Die boodskap wat aan hom toevertrou is, was te belangrik. Mense het op hom staat gemaak en hy was indirek verantwoordelik vir hulle lewens.

Min van ons moes al ʼn boodskap oordra wat die verskil tussen lewe en dood gaan maak, maar ek is seker daarvan almal wat hier lees moes al een of ander tyd ʼn belangrike boodskap oordra. As iemand ʼn boodskap aan jou toevertrou het, is dit jou verantwoordelikheid om seker te maak die boodskap word oorgedra.

Elke weergebore Christen loop egter met die belangrikste boodskap van alle tye in hulle harte rond. ʼn Boodskap wat die verskil tussen lewe en dood gaan maak. Dit is die boodskap van versoening.

“Die boodskap van versoening bestaan daarin dat God deur Christus die wêreld met Homself versoen het en mense hulle oortredinge nie toereken nie.” 2 Kor. 5:19a

Ken jy daardie boodskap?

Dan het jy ʼn verantwoordelikheid, want die vers eindig met die volgende sin:

“Die boodskap van versoening het Hy aan ons toevertrou.” 2 Kor. 5:19b

Ons het dus ʼn boodskap om oor te dra. God self het hierdie boodskap aan ons toevertrou. Indirek is ons verantwoordelik vir mense se lewens. Net soos Dick King moet ons soms deur ongerepte landskappe sukkel, raak ons moeg en bevind ons selfs in doodsgevaar ter wille van hierdie boodskap. Ons kan egter nie moed opgee nie. Die boodskap is te belangrik.

Jesus Christus het ons die opdrag gegee om hierdie boodskap oor te dra. (Matt. 28:19)

Iewers, op jou pad, is daar iemand aan wie hierdie boodskap oorgedra moet word. Dit is dalk iemand met wie jy elke dag te doen het of iemand wat jy nooit weer gaan sien nie. ʼn Familielid, ʼn vriend, iemand van wie jy dalk nie so baie hou nie… dit maak nie saak nie… die boodskap is aan jou toevertrou.

Ek het eenmaal na die getuienis van ʼn Moslem, wat tot bekering gekom het, geluister. Hy het begin huil en gesê: “Why do you keep Jesus to yourself?”

Hierdie woorde het my diep geraak. Waarom hou ons Jesus vir onsself? Daar is verskeie redes. Ons wil nie op tone trap nie, is bang vir wat mense van ons gaan dink of glo ons is nie bekwaam genoeg om te getuig nie. Dit is alles leuens van die vyand. Die waarheid is dat daar mense is wat desperaat soek na die hoop waarmee jy in jou hart rondloop.

Elke Christen het die opdrag om te getuig. So ernstig is God oor hierdie opdrag dat hy selfs vir ons ʼn Helper gestuur het. Sy eie Heilige Gees!

Die Heilige Gees herinner ons aan alles wat Jesus gesê het. (John. 14:25-26)

Hy gee ons krag om te getuig. (Acts. 1:8)

Hy gee ons wysheid. (Acts. 6:10, 1 Cor. 2:13)

Hy maak ons bekwaam. (2 Cor. 3:5-6)

Hy maak ons dapper. (2 Tim. 1:7)

Om die waarheid te sê is dit nie jou geleerde woorde wat mense gaan oortuig nie, maar die boodskap self, deur die kragtige werking van die Heilige Gees. (1 Cor. 2:4-5)

Ons het dus geen verskoning om Jesus vir onsself te hou nie. Ons het ʼn opdrag. ʼn Boodskap wat aan ons toevertrou is.


Gaan jy jou verantwoordelikheid nakom? 


Volg my op Facebook

Volg my op Facebook

Kontakvorm

Naam

E-pos *

Boodskap *

Gewilde plasings van hierdie blog

'n Brief aan my kind

Prent
My liewe kind… ʼn Nuwe emosie het in my wakker geword, die eerste keer wat ek jou hartjie hoor klop het. Dit is ʼn emosie wat ek nie voorheen gehad het nie, maar wat saam met jou groter en sterker gegroei het. Nou is dit so deel van my dat ek nie kan onthou hoe my lewe daarsonder was nie. Verwondering. Blydskap. Vrede. Verantwoordelikheid. Vrees. Nederigheid. Verbasing. Alles in een. Ek sou my lewe vir joune ruil. En sal nog steeds. Daardie eerste keer wat ek jou warm asempie teen my wang gevoel het en jou pasgebore velletjie geruik het, sal ek nooit in my lewe vergeet nie. Dit was op daardie oomblik wat die nuwe emosie my hele wese oorgeneem het. Ek weet nou dis hier om te bly. Vir so lank as wat ek lewe! Al die ouerskap boeke, al die toerusting en al die goedbedoelde raad was ewe skielik nie genoeg nie. Jy is jy. Hulle kon nog nie oor jou skryf in enige boek nie, want jy was nog nooit gewees nie. Op die ou end het ons geleer dat ons eie raad die beste raad is, al w
Hou aan lees

Prysuitdeling

Prent
Dit is weer daardie tyd van die jaar. Prysuitdelings. Dit is die tyd waarin ʼn mens vir twee ure op ʼn harde saal stoel sit en wag vir jou kind se naam om uiteindelik gelees te word. Jy is so besig om te wonder waarvoor sy ʼn prys gaan kry, dat jy nie juis luister watter pryse die ander tweehonderd kinders kry nie. As sy dan uiteindelik daar op die verhoog saam met haar klas staan, is jy weer so besig om foto’s te neem, dat jy inelkgeval nie eens mooi hoor wat op die stuk papier staan waaroor sy groot oog staan en loer nie. Maar jou hart swel van trots en jy sug van verligting dat haar naam wel uitgelees is. Ek kan nie help om te wonder waar prysuitdelings begin het nie…hoekom het mense besluit daar moet sertifikate, medaljes, balkies, trofee en allerhande dinge uitgedeel word om te wys hoe oulik iemand is? Wat van die outjie wat nie ʼn medalje kry nie? Of die een wat vol hoop na die trofee staar net om te sien hoe dit aan iemand anders oorhandig word? Die doel van ʼn skool pry
Hou aan lees

'n Brief aan Ma

Prent
Liewe Ma… Om vier kinders te kan groot maak moet ʼn mens hare op jou tande hê. Want elke kind is ʼn klein beginner-mensie. Dis moeilik genoeg om een beginner-mensie in die regte rigting te stuur. Hoe doen ʼn mens dit met vier? So hierdie is ʼn dankie-sê-brief. Dankie vir die Bybel stories en die kerk toe gaan. Dankie vir “Ek is ʼn kindjie klein…” gebedjies en “ons praat nie so nie” vermanings. Dankie vir die kerk kampe en my Bybel. Dankie dat ma dáár was. Elke middag na skool gereed om met huiswerk te help en vir ure te sit en wag by naskoolse aktiwiteite. Dankie dat ons nie nodig gehad het om ooit vermaak op ander plekke as by ons huis te gaan soek nie. Daar was altyd iets om te doen naweke en vakansies. Dankie dat ons buite kon speel en in die ou wilgerboom kon klim. En die siek-dae…hoe baie keer het ek nie, noudat ek self ʼn ma is, gewens Ma kon my kom versorg as ek siek is nie! Dan was daar verjaarsdae en Kersfees. Die spesiaal opgemaakte pakkies met spesiaal uitgeso
Hou aan lees