Nuttelose wapens

Was jy ook al in ʼn situasie waar die een na die ander krisis opduik wanneer jy dit die minste nodig het? Of, partykeer voel dit net asof die een slegte ding na die ander met jou gebeur.

Soms is hierdie krisisse net groot genoeg om jou behoorlik te irriteer, maar baie keer is dit ernstiger dinge, iets wat dalk ʼn impak op die res van jou lewe kan hê. Irritasie is aansteeklik, dit veroorsaak konflik. Dit kan mense dinge laat sê of doen wat eerder maar moes gebly het. Jy probeer hard om geduldig te bly of nie op te gee nie, maar, dit is kompleet asof iemand aanhou stamp totdat jy oor die afgrond tuimel.

Dit is aanslae van die vyand, wapens wat teen jou opgerig word om God se planne in die wiele te ry.

Paulus skryf dat ons ʼn stryd voer teen bose magte (Eph 6:12). Nee, dit is nie een of ander ekstreme idee waarmee ek nou uitval nie. Dit staan in die Bybel. Daarom skryf hy ook verder dat ons die volle wapenrusting van God moet aantrek sodat ons weerstand kan bied in die dag van onheil (Eph 6: 13-17). My idee is egter nie om jou bang te praat nie, inteendeel, ek het op ʼn wonderlike belofte afgekom wat ek baie graag met jou wil deel…

In Jes 54:17 staan daar “Elke wapen wat teen jou gesmee word, sal niks uitrig nie; en elke tong wat teen jou opstaan in die gereg, sal jy weerlê. Dit is die erfdeel van die knegte van die Here en hulle geregtigheid wat uit My is, spreek die Here.” (Is 54:17)
Die woord wat my laat verder dink het oor hierdie versie, is die woord erfdeel. Jy sien, dit sal regtig wonderlik wees as die vyand se aanslae teen my niks uitrig nie en as ek verbale aanvalle sou kon weerlê met bonatuurlike wysheid. Maar is dit my erfdeel?

Kom ons begin met die belofte wat God aan Abraham gemaak het. Behalwe dat God belowe het om hom ʼn groot nasie te maak en te seën, het Hy ook belowe om vir hom ʼn skild te wees (Gen 15:1). Hierdie beskerming van God is dus die nageslag van Abraham se erfdeel. Maar, ek is mos nie deel van Abraham se nageslag nie, of is ek?

Lees baie mooi wat sê Gal 3:29: “En as julle aan Christus behoort, dan is julle die nageslag van Abraham en volgens die belofte erfgename”

Meer duidelik as dít kan jy nie kry nie!

Het jy dit gesnap? Ons is erfgename! Van wat? Die belofte dat geen wapen van die vyand iets teen ons sal uitrig nie en dat ons elke tong wat teen ons opgerig word, sal kan weerlê.

Maar ons is nie net erfgename as die nageslag van Abraham nie. Ons word ook erfgename van God genoem omdat ons, in Christus, Sy kinders is (Rom 8:16-17, Gal 4:7). En, ons geregtigheid kom van God af deur Sy seun Jesus Christus.

So, ons mág hierdie belofte aanneem en dit glo. Onthou, daar staan nie geskryf “geen wapens sal teen jou gesmee word” nie. Die aanslae sal kom, daarvan kan jy seker wees. Maar, as die vyand jou aanval, mag jy Jes 54:17 se belofte bid. Dan, as jy dit glo, kan jy verseker weet, sy wapens sal niks uitrig nie.


Ek is so bly ek is Sy kind!

Volg my op Facebook

Volg my op Facebook

Kontakvorm

Naam

E-pos *

Boodskap *

Gewilde plasings van hierdie blog

'n Brief aan my kind

Prent
My liewe kind… ʼn Nuwe emosie het in my wakker geword, die eerste keer wat ek jou hartjie hoor klop het. Dit is ʼn emosie wat ek nie voorheen gehad het nie, maar wat saam met jou groter en sterker gegroei het. Nou is dit so deel van my dat ek nie kan onthou hoe my lewe daarsonder was nie. Verwondering. Blydskap. Vrede. Verantwoordelikheid. Vrees. Nederigheid. Verbasing. Alles in een. Ek sou my lewe vir joune ruil. En sal nog steeds. Daardie eerste keer wat ek jou warm asempie teen my wang gevoel het en jou pasgebore velletjie geruik het, sal ek nooit in my lewe vergeet nie. Dit was op daardie oomblik wat die nuwe emosie my hele wese oorgeneem het. Ek weet nou dis hier om te bly. Vir so lank as wat ek lewe! Al die ouerskap boeke, al die toerusting en al die goedbedoelde raad was ewe skielik nie genoeg nie. Jy is jy. Hulle kon nog nie oor jou skryf in enige boek nie, want jy was nog nooit gewees nie. Op die ou end het ons geleer dat ons eie raad die beste raad is, al w
Hou aan lees

Prysuitdeling

Prent
Dit is weer daardie tyd van die jaar. Prysuitdelings. Dit is die tyd waarin ʼn mens vir twee ure op ʼn harde saal stoel sit en wag vir jou kind se naam om uiteindelik gelees te word. Jy is so besig om te wonder waarvoor sy ʼn prys gaan kry, dat jy nie juis luister watter pryse die ander tweehonderd kinders kry nie. As sy dan uiteindelik daar op die verhoog saam met haar klas staan, is jy weer so besig om foto’s te neem, dat jy inelkgeval nie eens mooi hoor wat op die stuk papier staan waaroor sy groot oog staan en loer nie. Maar jou hart swel van trots en jy sug van verligting dat haar naam wel uitgelees is. Ek kan nie help om te wonder waar prysuitdelings begin het nie…hoekom het mense besluit daar moet sertifikate, medaljes, balkies, trofee en allerhande dinge uitgedeel word om te wys hoe oulik iemand is? Wat van die outjie wat nie ʼn medalje kry nie? Of die een wat vol hoop na die trofee staar net om te sien hoe dit aan iemand anders oorhandig word? Die doel van ʼn skool pry
Hou aan lees

'n Brief aan Ma

Prent
Liewe Ma… Om vier kinders te kan groot maak moet ʼn mens hare op jou tande hê. Want elke kind is ʼn klein beginner-mensie. Dis moeilik genoeg om een beginner-mensie in die regte rigting te stuur. Hoe doen ʼn mens dit met vier? So hierdie is ʼn dankie-sê-brief. Dankie vir die Bybel stories en die kerk toe gaan. Dankie vir “Ek is ʼn kindjie klein…” gebedjies en “ons praat nie so nie” vermanings. Dankie vir die kerk kampe en my Bybel. Dankie dat ma dáár was. Elke middag na skool gereed om met huiswerk te help en vir ure te sit en wag by naskoolse aktiwiteite. Dankie dat ons nie nodig gehad het om ooit vermaak op ander plekke as by ons huis te gaan soek nie. Daar was altyd iets om te doen naweke en vakansies. Dankie dat ons buite kon speel en in die ou wilgerboom kon klim. En die siek-dae…hoe baie keer het ek nie, noudat ek self ʼn ma is, gewens Ma kon my kom versorg as ek siek is nie! Dan was daar verjaarsdae en Kersfees. Die spesiaal opgemaakte pakkies met spesiaal uitgeso
Hou aan lees